تبیین ضرورت آموزش تفکر خلاق و معرفی دو شیوه مناسب خلاقیت در آموزش پرستاری

نوع مقاله : مقاله اصیل

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش پرستاری، دانشگاه تربیت مدرس

2 استادیار ، دکتری تخصصی آموزش بهداشت ،عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

مقدمه و هدف: خلاقیت یا اختراع ذهنی یکی از متغیرهایی است که سبب تعیین برتری یک فرد به دیگری می شود. تفاوت بین افراد خلاق و عادی در سطح انگیزشی، تعهد در انجام کار، میزان تمرکز در کار و داشتن حافظه ای خوب برای خلق ایده های جدید است. برای تاکید بر اهمیت آموزش تفکر خلاق بایستی افزود که در دوره اطلاعاتی امروز، دانشجویان بایستی جهت پیشرفت در جوامع تکنیکی به مهارتهای تفکر و یادگیری در کسب اطلاعات مجهز باشند. نقش مدرس در این زمینه، خلق فعالیتهای آموزشی برای خلاقیت و حمایت بهتر از آنها است. موانع ایجاد خلاقیت شامل موانع عاطفی، ذهنی، محیطی، فرهنگی و بیانی هستند. روشهای غلبه بر این موانع شامل آزاد گذاشتن ناخودآگاه و فرافکنی افکار است. هدف از این مقاله ارائه بحث هایی پیرامون اهداف آموزش تفکر خلاق در کلاس درس، نقش مدرس در ایجاد جوی برای آموزش خلاقیت، روشهای آموزش تفکرخلاق و ... می باشد.
مطالعات انجام شده:  این بررسی یک مطالعه مروری در جهت توصیف خلاقیت و راههای آموزش این تفکر در کلاس درس می باشد. در این زمینه بحث هایی درمورد مشخصات افراد خلاق، موانع خلاقیت و راههای غلبه بر آنها، روشهای غلبه بر بلوک خلاقیت، راههای بررسی خلاقیت و تفکر خلاق و روشهای آموزش خلاقیت در پرستاری و بهداشت آورده شده است. محتوی این مقاله بوسیله بررسی مقالات، کتب و تحقیقات انجام شده در زمینه خلاقیت و اهمیت یادگیری آن برای دانشجویان بیان شده است.
نتیجه گیری: در مورد تاثیر شیوه فرافکنی افکار به صورت گروهی جهت افزایش بازده خلاقیت اتفاق نظر وجود ندارد. در آموزش پرستاری از داستان گویی و تعامل مساله محور برای افزایش توانایی های خلاقیت استفاده می شود.

کلیدواژه‌ها