1
دانشجوی دکترای پرستاری،دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی
2
مربی، عضو هیات علمی، دانشکده پرستاری و مامایی خرم آباد
3
دانشجوی دکترای پرستاری،دانشکده پرستاری و مامایی جندی شاپور اهواز
چکیده
مقدمه و هدف:نتایج بسیاری از مطالعات حاکیاز تفاوت معنا دار در درک نیاز های آموزشی بیمار از دیدگاه بیمار وکادر پزشکی است. همین امر منجر به عدم برآورده شدن نیازهای آموزشی بیماران و خانواده های آنها می شود. این مطالعه توصیفی با هدف تعیین اولویت بندی نیازهای آموزشی از دیدگاه بیماران مبتلا به صرع انجام شد. مواد و روش ها:در این مطالعه توصیفی69 بیمار مبتلا به صرع، بستری در بخشهای اعصاب و کودکان با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته متشکل از31 سوال و4 بخش ( اولویت بندی نیاز های آموزشی در حیطه بیماری، سبک زندگی، مصرف داروهای ضد صرع و موارد متفرقه) از طریق مصاحبه مورد بررسی قرار گرفتند.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی ، آزمون تی و آنالیز واریا نس تک متغیره استفاده شد. یافته ها:2/58 % نمونه ها مرد، اکثریت دارای تحصیلات ابتدایی و میانگین سنی 8/ 30 )سال) بودند. 1/65% افراد سابقه بیش از دو بار تشنج در ماه و 3/56% سابقه مصرف چند دارویی را داشتند. در مورد اولویت بندی نیازهای آموزشی بیشترین میانگین مربوط به دو حیطه های داروهای مصرفی و بیماری و بیانگر تمایل بیشتر بیماران به دریافت اطلاعات در این زمینه ها بود و حداقل میانگین به حیطه تعدیل شیوه زندگی اختصاص داشت. نتیجه گیری:فرآیند آموزش بایستی با در نظر گرفتن اولویتهای آموزشی بیماران صورت گرفته تا نیازهای آموزشی بیماران و خانواده های آنان بدرستی برآورده گردد. لذا پیشنهاد می شود به منظور راهنمایی کادر پزشکی آموزش بر اساس نظر سنجی از بیماران در مورد حیطه های مذکور صورت گرفته تا از ارائه حداقل اطلاعات مورد نیاز به بیماران قبل از ترخیص اطمینان حاصل شود.
)