بررسی ارتباط سلامت معنوی و امید به زندگی در بیماران سرطانی

نوع مقاله : مقاله اصیل

نویسندگان

1 کارشناس ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

2 دانشجوی دکتری پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

3 کارشناس ارشد پرستاری ، بیمارستان تخصصی الزهرا اصفهان

چکیده

مقدمه و هدف: بر اساس جدیدترین آمار منتشر شده روزانه 100 نفر در ایران بر اثر بیماری  سرطان  جان  خود را  از دست  می‌دهند توجه کردن به جنبه های مثبت زندگی از جمله سلامت معنوی جزء راههایی است که از کاهش  امیدواری که منجر به کاهش توانایی مقابله با موقعیتهای خاص بویژه بیماری می گردد ، جلوگیری می کند. در این پژوهش سعی گردیده تا ارتباط سلامت معنوی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان بررسی گردد.
 مواد و روش ها: این مقاله یک مطالعه مروری می باشد که با استفاده ازجدیدترین مقالات داخلی و خارجی و  سایت های معتبر انجام شده است. در این بررسی، کلیه مطالعاتی را که در زمینه تأثیر سلامت معنوی و امید به زندگی در بیماران سرطانی در سال های 1990 تا 2010 انجام شده بود مورد بررسی قرار گرفت. پایگاه های اطلاعاتی مورد جستجو عبارت بودند از :   
Medline, Cancer Lit, Proquest, SID, Iranmedex, Magiran.
 بحث: محققین بیان کردند که  در تمامی مراحل انتهایی بیماری امید وجود دارد .حتی اگر اکثریت هم بپذیرند که امیدی نیست باز هم بسیاری از بیماران واقع گرا احتمال می دهند که جای امیدی هست ،شاید داروی جدیدی کشف شود یا در آخرین لحظه یک پروژه تحقیقاتی به نتیجه برسد. رواج معنویت  با قرار گرفتن  در مرکز بحران که همان مراحل آخر بیماری می باشد پررنگتر                                می گردد. پیشرفت علم نشان داده است که سلامت معنوی ممکن است به تقویت عملکرد روانی و قضاوت در مورد بیماری و افزایش امید به زندگی کمک  کند.  
 نتیجه گیری: با توجه به تاثیر جنبه معنوی روی جسم، مشخص گردید که انجام مراقبت معنوی برای بیماران در طولانی مدت بسیار اقتصادی است و باعث افزایش قدرت امید به زندگی و بهبود وضعیت روانی بیمار می گردد. پس باید پرستاران برای صرف وقت جهت توجه به نیازهای معنوی بیماران فرصت کافی اختصاص دهند.

کلیدواژه‌ها