بررسی تاثیر آموزش سرپایی و درمانگاهی بر عملکرد تحصیلی کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در بخش روانپزشکی

نوع مقاله : مقاله اصیل

نویسندگان

1 استادیار گروه اعصاب و روان، دانشکده پزشکی ، ،دانشگاه علوم پزشکی لرستان

2 مربی، گروه ریاضی و آمار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

3 کارشناس ارشد روان پرستاری، عضو هیات علمی، دانشکده پرستاری ومامایی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان

چکیده

مقدمه و هدف:آموزش پزشک در دنیا در حال تغییر و به سمت آموزش سرپایی است، روانپزشکی بدلیل دید کلی نگر و همه جانبه در مراقبت بیماران و اهمیت مشکلات روانی دردرصد زیادی از بیماریها ، نقش کلیدی در آموزش پزشکان عمومی دارد.این مطالعه به تعیین تاثیر آموزش سرپایی و درمانگاهی بر عملکرد تحصیلی کارورزان روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در بخش روانپزشکی پرداخته است .
 
مواد و روش ها:حجم نمونه در این پژوهش 78 نفر از کارورزان بخش روانپزشکی دو سال متوالی دانشگاه علوم پزشکی لرستان است، که به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. برای گروه کنترل فقط  آموزش های معمول صورت گرفت، و برای گروه مداخله علاوه بر آموزش های معمول، شش جلسه آموزش سرپایی و درمانگاهی در نوبت عصر در درمانگاه اعصاب و روان شهر خرم آباد  انجام شد. در پایان بخش از همه کارورزان توسط دو روانپزشک ثابت امتحان یکسان  به عمل آمد و نمرات دو گروه با استفاده از آزمون آماری تی مستقل با هم مقایسه شدند.
 
یافته ها: داده‌های این پژوهش از توزیع نرمال پیروی می‌کنند ، و میانگین نمرات گروه کنترل 052/2 ± 369/13و میانگین نمرات گروه مداخله 469/1 ± 396/17 بود که با اطمینان 95% متفاوت  و در گروه مداخله بهتر بود( 001/0>p ).
 
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش سرپایی و درمانگاهی تاثیر معنی داری در عملکرد تحصیلی کارورزان در حوزه روانپزشکی دارد، و باعث توانمندی پزشکان عمومی در این حوزه خواهد شد.  بنابرین توصیه می شود سهم بیشتری از آموزش روانپزشکی به آموزش سرپایی و درمانگاهی اختصاص یابد.
 

کلیدواژه‌ها