بررسی آگاهی و نگرش پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی و دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی لرستان نسبت به طب مکمل و جایگزین

نوع مقاله : مقاله اصیل

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی تهران، عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران

2 دانشجوی دکتری پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

3 دانشجوی دکتری پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی اهواز، عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران

چکیده

مقدمه: پرستاران و دانشجویان پرستاری به عنوان یکی از مهم ترین اعضای تیم درمان، لازم است در مورد طب مکمل و جایگزین آگاهی داشته و اطلاعات صحیح و مورد نیاز بیماران را در اختیارشان قرار دهند. این تحقیق با هدف بررسی میزان آگاهی و نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری نسبت به طب مکمل وجایگزین انجام گرفت.
 مواد و روش ها: در این پژوهش  توصیفی و مقطعی 162 پرستار و 115 دانشجوی پرستاری به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه دانش راجع به 19 روش مختلف طب مکمل وجایگزین بود که از پرستاران می خواست آگاهی خود از هر یک از روش­های فوق را به صورت عدم آگاهی، کم، متوسط و زیاد مشخص کنند. همچنین پرسشنامه ای شامل 12 سوال به صورت مقیاس لیکرت از کاملا موافق تا کاملا مخالف جهت بررسی نگرش پرستاران نسبت به طب مکمل و جایگزین توسط واحدهای مورد پژوهش تکمیل شد. اطلاعات جمع آوری شده با آمار توصیفی تجزیه و تحلیل  شد. 
 
یافته ها: بیشترین آگاهی در بین دانشجویان نسبت به روش­های رژیم درمانی(9/60درصد)، ماساژ(4/50درصد)، ویتامین ها(7/48درصد) و درمان­های گیاهی (6/42درصد)و در بین پرستاران، روشهای رژیم درمانی (1/61درصد)، ویتامین ها (1/53درصد)، ماساژ (7/45درصد)، درمان­های گیاهی (3/41درصد)و دعا درمانی (8/35درصد) گزارش شد. هر دو گروه کمترین آگاهی را نسبت به روش­های آروماتراپی، هومیوپاتی،کایروپراکتیک، بیوفیدبک و طب فشاری گزارش کردند. میانگین وانحراف معیارنگرش نسبت به روش­های طب مکمل در مورد دانشجویان 64/9±35/62 و در پرستاران57/6±88/60بود.
 نتیجه گیری: اطلاعات پرستاران نسبت به روش­های مختلف طب مکمل در حد مناسبی برای پاسخگویی به استفاده رو به رشد این روشها در جامعه نیست. اما اکثرآنها به آن باور و نگرش متوسط و یا خوب دارند و ممکن است بدون آگاهی از مزایا و معایب این روش­ها از آنها استفاده کنند. لذا بهتر است هم مباحثی از طب سنتی و مکمل در دروس دانشجویان پرستاری قرار گیرد و هم در برنامه ریزی برنامه های آموزش ضمن خدمت وآموزش مداوم پرستاران و ادامه تحصیل پرستاران به این مساله توجه بیشتری شود.

کلیدواژه‌ها