بررسی فراوانی، علل و عملکرد پرستاران شهر همدان در مواجهات شغلی در سال 1390

نوع مقاله : مقاله اصیل

نویسندگان

1 کارشناس بیماری‏ها، معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

2 کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، مرکز بهداشت تویسرکان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

3 کارشناس ارشد پرستاری، مربی، دانشگاه آزاد تویسرکان، همدان، ایران

4 کارشناس پرستاری، بیمارستان ولیعصر تویسرکان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: مواجهات شغلی یکی از بزرگ ترین عوامل خطر انتقال بیماری های منتقله از طریق خون و فراوردههای خونی در بین پرسنل بهداشتی و درمانی است. با توجه به اهمیت موضوع، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی، علل و عملکرد پرستاران شهر همدان در خصوص مواجهات شغلی انجام شد.
 
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت مقطعی انجام شد. اسامی 120 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی همدان بر اساس نمونه گیری طبقه ای و تصادفی استخراج شد. در ادامه پرسشنامه طراحی شده مواجهه شغلی که روایی و پایایی آن مورد تایید واقع شده بود جهت تکمیل در اختیار آنها قرار داده شد. پس از جمعآوری اطلاعات، داده ها با استفاده از آمار و جداول توصیفی، آزمون کای دو و مدل رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
 
یافته ها: 7/71 درصد پرستاران سابقه مواجهات شغلی را گزارش کردند. سابقه مواجهه در زنان و همچنین پرسنل با سابقه کمتر از 5 سال بیشتر بود. از نظر نوع فعالیت زمان مواجهه، بیشترین موارد (44درصد) مربوط به تزریق یا خون گیری بود. عمده مواجهات (4/39درصد) مربوط به پاشیدن خون و ترشحات بیمار بود. شستشو و ضدعفونی همزمان پس از مواجهه در 3/56 درصد موارد  انجام شده بود.
 
نتیجه گیری: بروز مواجهات شغلی به عنوان یک عامل خطر شایع برای بروز بیماری های منتقله از طریق خون و فراورده های خونی در بین پرسنل پرستاری همدان شایع می باشد. برخی عادات غلط نظیر درپوش گذاری سرنگ و عدم استفاده از جعبه های مخصوص دفع اشیاء تیز در بین پرستاران شایع بوده لذا انجام دورههای آموزشی احتیاطات استاندارد برای پرسنل مذکور ضروری است.
 
 واژه های کلیدی: فراوانی، مواجهه شغلی، پرستار، علل، عملکرد

کلیدواژه‌ها