بررسی رابطه بین شخصیتهای صبحی و عصری و میزان فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان ولیعصر شهرستان اقلید بر اساس مدل مسلش

نوع مقاله : مقاله اصیل

نویسنده

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: نشانه­های فرسودگی شغلی متعدد است و نباید خستگی مزمن را با خستگی­های معمولی و زودگذر اشتباه نمود. در پژوهش‌های منابع انسانی، کارکنان به عنوان دارایی نامشهود که سازمان­های رقیب نمی­توانند از آن کپی کنند در نظر گرفته می­شوند. این دارایی­ها، مزیت رقابتی اجتناب­ناپذیر و منحصر به فرد بوده و باعث مطلوبیت عملکرد منابع انسانی می­شود. این تحقیق،با هدف تعیین رابطه بین شخصیت­های صبحی و عصریو میزان فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان ولیعصر شهرستان اقلید انجام شد.
 
مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی، پرستاران بیمارستان ولیعصر اقلید با حجم نمونه 90 نفری یررسی شدند. داده‌ها به روش میدانی از طریق پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و دو پرسشنامه استاندارد به نام پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (MBI) و پرسشنامه شخصیت صبحی و عصری (MEQ)  استفاده شد. اطلاعات به روشخود تکمیلی جمع­آوری شد. تحلیل داده­ها در سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی با آزمون آماری تحلیل رگرسیون خطی انجام شد.
 
یافته­ها:ضریب استاندارد شده متغیرشخصیت­های صبحی و عصری برمیزان فرسودگی شغلی 506/0 و مقدار آماره t محاسبه شده 503/5 بود. بین شخصیت­های صبحی و عصری با میزان فرسودگی شغلی تقریباً به یک میزان نسبتاً برابری رابطه وجود داشت (000/0P=).
 نتیجه­گیری: سازمان­ها می­توانند در موقعیت­های مختلف عملکرد مناسبی داشته و از سرمایه­های روان شناختی موجود استفاده بهینه بکنند. شناخت شخصیت افراد برای سازمان­ها اعم از دولتی، خصوصی و... مهم است و از این طریق می­توانند فرسودگی شغلی کارکنان را کاهش دهند. مدیران پرستاری می­توانند با شناسایی شخصیت صبحی یا عصری پرستاران تلاش کنند تا در برنامه­ریزی شیفتهای پرستاران به این جنبه شخصیت آنها هم توجه داشته باشند

کلیدواژه‌ها